Als je naar een supermarkt gaat, is 70% van de aangeboden producten bewerkt. Ook als je onderweg bent, is het bijna onmogelijk om een gezonde hap te scoren. Trein- en tankstations bieden nagenoeg alleen maar producten die óf gefrituurd zijn óf kortweg ongezond zijn. Daarnaast zijn ultra bewerkte producten ook nog eens goedkoper.

Tja. Maar is het niet gewoon een kwestie van kiezen – ik bedoel, in de supermarkt kun je er ook voor kiezen om onbewerkt eten te kopen. Dat is er ook, toch?

In theorie, ja. In de praktijk: nee, want dat is niet het enige wat er aan de hand is.

Ten eerste zitten er in een pakje beleg minstens twee E-nummers verwerkt (smaak- en conserveringsmiddelen). Bij yoghurt idem dito, laat staan bij chips, koeken en snoep.

Ten tweede spelen bewerkte voedingsmiddelen (zoals het pakje beleg hierboven) in op onze hersenen.

 De smaakmakers zorgen ervoor dat voeding ‘lekkerder’ smaakt. Vaak wordt dit gedaan door ons eten zoeter, zouter, vetter of knapperiger te maken. Dit stuurt allerlei onbewuste signalen naar de hersenen.

Wat voor signalen?

‘Lekker….MEER’,

‘Hey, dat …..SMAK SMAK SMAK, hmmmmm….MEER’,

‘Oe la la, hier word ik HAPPY van….MEER’.

Ken jij de serie nog ‘Er was eens…Het leven’? Stel je het volgende voor: na het eten gaan er  allerlei feestende cellen richting je hersenen en gaan daar een giga feest vieren. Ze kunnen nooit meer stoppen en vragen om meer, meer, meer.

You get the picture!

Dat is nou juist de uitdaging: ook al zou je 100% voedingsmiddelen kopen die een ‘gezonde keuze’ label hebben gekregen, het word je moeilijk gemaakt.

Gelukkig is ons lichaam, in haar eigen tempo, in staat om van die invloed af te komen. Als de balans weer aanwezig is, zul je minder snakken naar bewerkte voeding en ga je onbewerkte voeding weer lekkerder vinden. Dan komt er een punt dat je bewerkte voeding zelfs niet meer lekker gaat vinden.

Bron:
Eigen denkvermogen
Hersenpan
Wikipedia
Leerboeken Orthohealth Foundation – Orthomoleculaire adviseur Gevorderde